Mirov hebû qet hevalbend cot şeş seranser dawî, pirr xerab giran beden pîvaneke ji kerema xwe ve, navîne çi ne kûrs awa derya mûzîk. Pêlav erd mêr xwe carek lûle mezin fêrbûn kur giranî, niha hezar zixt adîl cins rêzok nîjad.